Bayram olarak bir günü kutlamayan bir din, yılın bir gününü bayram olarak belirlememiş bir ulus sanırım yoktur.

Bayramlar bayramın sahibi dine inananlar, bayramın sahibi ulusa kendisini ait hissedenler için özel günlerdir. Bayramlar o dinin yayılmasında kurumsallaşmasında etkili olmuştur.  Bayramlar o ulusun uluslaşma süreçlerinde etkili olmuştur. Halen de bu etkisini sürdüren bayram günleri vardır.

Bu bayramlar herkesin değildir. Bu bayramlarda o dine o ulusa mensup olanlar kutlama yapar, o dine inanmayan o ulusa ait olmayanlar bu bayramlara en fazla saygı gösterirler.

1 Mayıs ise din farkı, dil farkı, ulus farkı gözetmeksizin tüm ezilenlerin ortak kutladıkları tek bayramdır.

1 Mayıs’ın din, dil, etnik köken ayrımı yapamadan kutlanan bir bayram olması nedeniyle 1 Mayıs gerçek anlamda halkların kardeşliğini yansıtır.

1 Mayıs din ve ulus temelinde yürütülen düşmanlıkları doğası gereği dışlayan tek bayramdır. Bu nedenle de 1 Mayıs barış demektir.

1 Mayıs ezilenlerin emekçilerin bayramıdır. Ezilen, ötekileştirilen, değersizleştirilen milyonlarca insanın insanlığını, haklarını ve birlikten gelen güçlerini hissettikleri tek bayramdır.

Albert Persons, Adolph Fischer, George Engel ve August Spies, 1 Mayıs 1886 tarihinde 8 saatlik iş günü mücadelesinde önderlik yaptıkları için idam edilmiştir.

Albert Persons isimli işçi, özür dileme şartıyla affedileceğinin söylenmesi üzerine, mahkeme heyetinin karşısında tarihe geçecek sözleri söylemiştir:

“Bütün dünya biliyor suçsuz olduğumu. Eğer asılırsam cani olduğumdan değil, emekçi olduğumdan asılacağım.”

1 Mayıs 8 saatlik iş günü için direndikleri için idam cezasına çarptırılan bu dört yiğit işçi önderinin haksız idamlarına her yıl yeniden başkaldırması isyan etmesidir.

Bu nedenle 1 Mayıs geleceği inşa edecek emekçi sınıfların geleceğe yaktıkları işaret fişeğidir. Bu nedenle 1 Mayıs umuttur.

Dünyada egemen sınıfların tek korktukları bayram 1 Mayıs’tır.  Sermayenin bu korkusu zaman zaman açık kanlı saldırılara dönüşmüş 1 Mayıs kana bulanmıştır.

Sermayedar sınıfların yasa çıkartarak yasakladıkları tek bayram 1 Mayıs’tır.

Yaşamın her alanında üreterek var olan milyarlarca emekçiye yılın bir gününün çok görülmesinin, bugünden bu denli korkulmasının nedeni aslında çok basittir. Sadece 1 Mayıs’ta sömürünün, “İnsanın insanı sömürmesinin, rezilliğin dik alası” olduğu dünyanın her yerinde milyarlarca emekçi tarafından gümbür gümbür haykırılır.

Sadece 1 Mayıs’ta kitleler, kapitalizmin ahlaksız, rezil bir sistem olduğunu, kapitalistlerin yüzlerine haykırırlar.

İhtişamlı kapitalist düzene karşı sadece 1 Mayıs’ta kitleler “Kral çıplaktır” derler. Kapitalist sömürü çarkı 1 Mayıs’tan korkar. Korktuğu için yasaklar, korktuğu için provoke edip kana bular. Korktuğu için iftiralarla, kara çalmalarla kitlelerin belleğinden silmek ister.

1 Mayıs bu kanlı saldırılara yasaklara inat ısrarla kutlanan, kutlanması başarılabilen tek bayramdır.

Dünyada 1 Mayıs’ı kutlayan tek bir emekçi kalsa da insanın insanı sömürmediği bir dünya yaratma umudu hep kalacaktır.

1 Mayıs köleliğe başkaldıran Spartaküs’ün ruhunun milyonların yüreğini ısıttığı bir gün olarak, zalim Bolu Beyi’ne meydan okuyan Köroğlu’nun narasının meydanlarda dile geldiği bir gün olarak, 1 Mayıs zulme başkaldıranın ölmeyeceğine duyulan inancın tazelendiği bir gün olarak kutlanacak ve yaşayacaktır.

Hepimizin bayramı kutlu olsun.

 

30 Nisan 2019, Adaletin İş Yüzü, Evrensel Gazetesi